"या जगात

"या जगात रोज जन्मुन मरणा-या असंख्य किटकांप्रमाणे जीवन जगण्यासाठी माझा जन्म नाही.
माझ्या कोकणच्या भुमीच्या माझ्याकडुन काही अपेक्षा आहेत
आणि
त्या पुर्ण करुन तिचे ऋण फेडण्यासाठी मी सदैव तत्पर राहिन...

कोणताच देश परिपुर्ण असु शकत नाही,
त्याला परिपुर्ण बनवाव लागत...

कोणताही सामान्य माणुस तोपर्यँत सामान्यच राहतो जोपर्यँत तो स्वतःला कमजोर समजत असतो.
जेव्हा आपल पुर्ण कर्तुत्व पणाला लावुन तो जगात उतरतो तेव्हा कोणतीच ताकद त्याला असामान्य बनण्यापासुन रोखु शकत नाही.

हिटलरला मी देव मानतो कारण फुटपाथवर राहणारा एक सामान्य पोरगा देशभक्तीने पेटुन उठला आणि आपल्या कर्तुत्वावर जर्मनीचा राष्ट्राध्यक्ष बनुन असामान्य झाला.
हिटलरने आपली ताकद ओळखली होती.
आज आपणा सर्वाँना ती ओळखायची गरज आहे कारण त्यातच आपल्या देशाच भविष्य लपलय.

आपण निवडुन दिलेले नेते आपले नोकर आहेत आणि जनता मालक असल्याने त्यांच्याकडुन काम करुन घेण आपल कर्तव्य बनत आणि ते कुठे चुकत असतील तर त्यावर टिका करण हा आपला मुलभुत अधिकार आहे.

मेँढरांप्रमाणे किँवा डोळ्यांवर झापड लावुन धावणा-या घोड्यांप्रमाणे आपले वर्तन असता कामा नये.
देशाकडे डोळसपणे पहायला शिका.
इतिहासाचा अभ्यास महत्वाचा आहे कारण त्यामुळेच प्रगतीची दिशा ठरवता येते.
काँग्रेसचे लोक आपल्या राजकरणासाठी गांधीना "महात्मा" बनवतात आणि आपण मुर्ख बनतो ही व्रुत्ती कुठेतरी थांबवा.

मी कोणत्याही राजकीय पक्षाशी संलग्न नाही कारण सगळेच पक्ष स्वार्थी आणि भ्रष्ट आहेत.

"कोकण" माझ पहिल प्रेम आहे.
काही राजकरणी लोक स्वतःच्या वैयक्तिक स्वार्थासाठी मायनिँग करुन तसेच जैतापुर सारख्या प्रदुषणकारी प्रकल्पाला पाठिँबा देत कोकणच्या हिरव्यागार निसर्गाचा सत्यानाश करण्याच्या तयारीत आहेत.
कोकणला त्यांच्या तावडीतुन वाचवण्यासाठी मी कोणत्याही थराला जायला तयार आहे मग भले त्यात माझ्या जीवाचं बरं-वाईट झाल तरी मला पर्वा नाही कारण माझ्या जन्मभुमीवर मी जिवापाड प्रेम करतो.
भगतसिँगांसारख्या क्रांतिकारकांनी देशासाठी हसत हसत फाशी स्वीकारली मग मी तरी जीवाच्या भितीने या राजकरण्यांच्या अत्याचारांना का म्हणुन भिक घालु...???

आता आमच्या सहनशक्तीचा अंत होऊ लागलाय.
मायनिँग आणि जैतापुर प्रकल्प वेळीच थांबवला गेला नाही तर सिँधुदुर्गातुन "दुसरा हिटलर" तयार होईल एवढ निश्चित...!!!

"I'm a LOVER,
Not a FIGHTER...
But I fight for,
What I love...!!!"

                                  आभार - मंजिरी गवांदे